CAMPANARIUS

CAMPANARIUS

apud Caesarium l. 2. c. 12. alibique, custos est campanarii seu turris, in qua campanae pendent, quas pulsandi cura illi incumbit. Hi vulgo, in Ecclesiis maxime Cathedralibus, ex ordine Cleri suut, et camisiâ induti officium hoc obeunt, ex can. 8. Concilii Colon. A. C. 1260. Ut Campanarii Ecclesiarum, quorum servitus sive onus circa Altare versatur, numquam absque veste camlsrati compareant, sirmissime prohibemus. Literatos eosdem esle, vult Synodus, ibidem habita A. C. 1300. can. 7. Ut in defectu respondentis ad Altare, cum camisiu lineis, dum assistunt in Missis, deserutentes Presbytero, Kunlstrator non careat sociô sibi respandente, etc. apud Car. du Fresne Glossar. qui in Ecclesia Ambianensi istiusmodi Clericos Cloemanns, voce Germanicâ appellari consuevisse, addit. De Campanariis organis, vide infra voce Organica.